جهان تو فقط انرژی است
« خداوند بی نهایت است به اندازه نیاز تو فرود می آید، به اندازه آرزوی تو گسترده می شود و به اندازه ی ایمان تو کارگشاست».
دکتر علی شریعتی
هنگامی که به وجود می آیی، تو انسان نیستی. بلکه تو بسته ای از انرژی هستی که در قالب انسان جای گرفته ای و با جهان اطرافت در تعامل هستی.
سنگ تیز یک بسته ی انرژی است اما سخت است. کهکشانها، دریا، گل و گیاهان لباس تن ما و ... همه و همه بسته هایی هستند که مقداری چه کم و چه زیاد انرژی جهان هستی را در خود دارند.
یادت باشد: طبق قانون بقای انرژی ، انرژی نه به وجود می آید و نه از بین می رود فقط از صورتی به صورت دیگر تبدیل می شود.
وقتی انرژی از صورتی به صورت دیگر تبدیل می شود چرا تو صورت جدیدی از انرژی نباشی؟
می دانی معنی کلمه انرژی این است: قدرت، نیرو، قوه!
چرا قدرت فقط در دست عده ی کمی قرار دارد؟
چرا فقط چند نفر می توانند قهرمان المپیک شوند و چرا نابغه ها کم هستند؟
آنها فقط از یک چیز به خوبی استفاده می کنند؛ آن هم تبادل انرژی با جهان اطراف خود است.
- هروقت کسی یا چیزی را دوست داشتی و توانستی با او رابطه عاطفی برقرار کنی یا آن را به دست آوری زمانی است که در محدوده ای انرژی تو و او به تعادل رسیده است و زمانی که توانستی با او رابطه برقرار کنی و حتی از او بدت آمد آن وقت است که زور انرژیکی تان به هم نمی رسد و محدوده ی تعادلی نخواهی داشت.
- می دانی وقتی عصبانی می شوی و به کسی ناسزا می گویی فقط با سرعت باور نکردنی انرژی خود راتخلیه می کنی و به طرف مقابل به طور ناخودآگاه انرژی می دهی؟!! و هرگز به تعادل روحی نخواهی رسید.
- وقتی به کسی مهر می ورزی انرژی خود را با ملایمت به او انتقال می دهی و او در پاسخ انرژی اش را به تو می دهد تا به تعادل برسید.
- وقتی کسی را دوست می داری درست زمانی است که تو با او در یک محدوده ی مشترک به تعادل انرژیکی می رسی، اینکه نمی گویم نقطه مشترک به خاطر تفاوت سطح انرژی تو و اوست.
هر گاه دعا می کنی یا نماز می خوانی یا قرآن، با خدای خود در تبادل انرژی هستی.